suffer in silence
na 13 jaar kom je erachter dat die nare dromen werkelijkheid blijken te zijn
als het dan naar boven komt omdat een ander familielid iets dergelijks meemaakt,
en je wil ook jou verhaal kwijt en dan te horen krijgt van jou is niet van belang
want dat is al 13 jaar terug
terwijl het voor jou net lijkt of het gister gebeurt was
dan komt de klap toch wel erg hard aan
vervolgens probeer je het dan maar weer weg te dauwen wat niet echt meer lukt
en er vervolgens nog meer een kutleven en een minderwaardigheids gevoel aan over houd
en je voelt je al zo minderwaardig
dit verhaal is nu 31 jaar geleden dat het bij mij terug kwam en heb er wel over willen vertellen maar ik durfde het gewoon niet omdat ik steeds weer de deksel op mijn neus kreeg
ik heb slechte ervaringen met psychologen omdat in die tijd er nog niet genoeg psychologen waren die met dit onderwerp overweg konden
nu probeer ik het ik kleine stapjes, dit komt mede doordat Rene mijn man nu met zijn verhaal naar buiten is gekomen
in mijn erg nihile vrienden kring weten mensen wel iets maar ook niet veel