2007
mijn webshop begon net te lopen toen ik bericht kreeg dat mijn castric bypas opname op 4 okt was
de ochtend voor ik het ziekenhuis in ging had ik nog snel mijn eerste bestelling op de post kunnen doen
ik dacht 10 dagen van huis te zijn en om daarna de draad weer op te pakken
maar dan gebeuren er weer dingen waardoor ik dan ging denken zou deze ingreep wel goed gaan, ik had weer dat onderbuik gevoel als een jaar terug alleen het verschil was dat ik toen alles zwart zag als ik aan de toekomst probeerde te denken en nu niet, nu zag ik mezelf gewoon lekker op een normaal gewicht en leuke dingen doen
en de andere dingen die gebeurden zoals:
onze ragdoll kahlua werd beetje ziek maar ik dacht ben terug met 10 dagen dan kan ik haar verder helpen
rene kreeg een gescheurde enkelband enkele dagen voor mijn opname
de huiarts wilde er niet over praten hij was niet blij dat ik deze ingreep liet doen
ik had rene gevraagd opnames van mij te maken omdat je jezelf nooit ziet als je wakker word ed
maar ik had niet verwacht dat het bijna een documentaire zou worden…………
3 okt
naar het ziekenhuis mcl leeuwarden ca 80km van huis af
begin vd middag aangemeld en ik kreeg een bed, ik kreeg nog mijn laatste avond maal, stukje vis en groente, rene ging in de avond met moeite naar huis
4 okt
dag vd operatie rene was gelukkig op tijd aanwezig, we waren beide erg zenuwachtig, en ik doodsbang
ik zou de klassieke operatie krijgen omdat mijn vetschort te dik zou zijn, ik woog op dit moment ca 140kg
op naar de operatie kamer afscheid nemen van rene was erg zwaar
voor de operatie kamer is een wachtruimte waar ze de patiënten voorbereiden voor de operatie helaas mag hier geen bezoek bij zijn, ze hadden het infuus bij me aangesloten en na lang wachten naar de operatie kamer ik moest op een tafel liggen met de armen wijd ze waren erg aardig, ik kreeg warmte dekens over me heen ik had het ongelofelijk koud van de spanning
ze sloten me aan op allerlei apparatuur net voor ik het masker voor de narcose op kreeg kwam de chirurg dr goudswaard binnen
ik kreeg het kapje op en moest tellen, binnen de 10 was alles zwart………
operatie duurde iets van 7 uur
in de uitslaap kamer hoorde ik rene met goudswaart iets praten ik was blij dat ik rene weer hoorde ik had de operatie overleefd en ik ving op dat ze het toch laposcopische hadden gedaan en dat het gelukt was en daar werd ik ook blij van, ik zakte weer weg……
s ’avonds werd ik wakker en rene zat naast mijn bed te wachten blij dat het over was
rene ging met moeite naar huis
5okt
smorgens werd een slikfoto gemaakt
rene was er smorgens al bij ik zat rechtop in bed en waren aan het praten
de zuster kwam naar me toe en zei je mag wat drinken wat wil je hebben
ik kreeg iets zoets dat weet ik me nog te herinneren en dat dr roy van zuydewijn vlak erna tegen me zei dat ik weer geopereerd moest worden de slikfoto was niet goed er zat een lekkage , ik zei ik had niet anders verwacht met mijn geluk
ik weet nog wel dat ik even later hevige pijn kreeg en dat ik een cijfer moest geven voor de pijn en ik geef altijd lager aan dan het voelt om niet tot last te zijn
dus ik gaf een 8 aan, de zuster loopt naar de telefoon en rene hoort haar zeggen cijfer 5, rene werd kwaad en zei kutwijf ben je wel goed wijs ze zei 8 en degene aan de andere kant had dit gehoord
ondertussen weet ik hier niets meer van ik was waarschijnlijk al wat onderzeil geraakt
het pijn team kwam
ik lag volgens zeggen van rene bijna te leviteren boven het bed ik leek wel bezeten zei hij zo lag je te schudden
ik had bijna 42gr koorts, ik werd gekoeld met ijs en ventilatoren
in de avond werd ik weer geopereerd
goudswaard was op vakantie gegaan vlak na mijn operatie en ik zou door een andere geopereerd worden door dr roy van zuydewijn een eikel eerste klas die zich hoog boven anderen acht en een flinke aardappel in zijn strot had, totaal anders dan dr goudswaard die meer als een vader voor de patient was
rene wilde niet dat ik door hem geopereerd werd en ijsde goudswaard, hij heeft met moeite via de assistente goudswaard weten te bereiken en die is terug gekomen van vakantie om mij te opereren
ons geluk was dat ze mij vocht moesten toedienen voor de operatie en dat duurde een tijdje dat was net de tijd die goudswaard nodig had om op tijd voor de operatie terug te komen
ik lag al in de ok toen goudswaard binnen kwam en dr roy van zuydewijn de ok kon verlaten deze was niet blij
goudswaard is niet meer op vakantie geweest voor alles met mij goed ging
deze operatie werd uitgevoerd
6okt
ik weet hier niets meer van alleen heb ik opgevangen dat de operatie dit keer een klassieke operatie met grote buikwond was geworden
verder weet ik van niets, ik zat in mijn eigen wereld hier vertel ik verderop in het verhaal over
voor rene is het ook moeilijk het terug te halen ivm geheugen verlies door zijn ziekte in 2020
iig ik heb 3x in coma gelegen en heb 4 operaties gehad waarvan 1 levens reddend
ze konden de lekkage niet vinden
ik had alle complicaties die je maar kon bedenken
lekkage, bloed vergiftiging, buikvlies ontsteking, nierfalen etc alleen het hart werkte nog, ze zouden de beademing stoppen als de dialyse niet zo werken
net voor ze met de dialyse zouden beginnen startte mijn lichaam weer op om zo maar te zeggen en alles begon weer te werken
mijn buik kon niet gesloten worden door de vele operaties en moest vanzelf sluiten, dit gebeurde met behulp van een spons en een soort afzuigsysteem
mijn hart heeft me eruit getrokken plus het idee wat in mijn hoofd bleef spoken dat ik naar huis moest omdat rene en de katten niet zonder mij konden want als ik er niet meer was zou rene zelfmoord plegen wat zeker het geval zou zijn en wat gebeurt er dan met de dieren, ik moest eruit zien te komen
ik had totaal geen besef van tijd
na ca 2 a 3 wk werd ik pas een beetje wakker maar door medicatie nog compleet de weg kwijt
dit duurde ook nog ca 2 a 3 wk
in de tijd dat ik weg raakte, de coma en door de medicatie de weg kwijt was, heb ik vreemde nachtmerries gehad sommige zijn bijna niet na te vertellen maar ik doe mijn best
sommige staan waarschijnlijk in verbinding met wat er om me heen gebeurde
de volgorde is niet zo van belang want dat weet ik niet
1. Ik was ontvoerd door een blonde verpleegster met een vreemd hoekig houten montuur zij was de dochter vd leiding vh ziekenhuis zij was jaloers dat ik meer aandacht kreeg dan zij en een forse broeder de man leek op de man uit jurasic park die de eieren stal , dit gebeurde in een gestolen ambulance, in de ambulance werd ik geprikt door de broeder met naalden in mijn voeten en benen en zei met de woorden dit heb je verdient bitch, onderweg moesten we stoppen voor een zwerver die om een bakje yoghurt vroeg
ze brachten me naar een kamer met veel ventilators ze lieten mij daar achter ik was vast gebonden en ik was gevallen, mijn hoofd hing buiten het raam en ik had watten in mijn oren
waarschijnlijke verklaring voor een deel van deze nachtmerrie
-ik had oorontsteking voor ik het ziekenhuis in kwam en voelde wat dovig waarschijnlijk duiden hier de watten in mijn oren op
-de broeder en zuster uit mijn nachtmerrie bleken mijn verzorgers op de ic te zijn, de beschrijvingen klopten precies (vreemd in coma met ogen dicht en toch mensen herkennen)
-het prikken in mijn benen en voeten is waarschijnlijk het testen geweest wat ze doen als mensen in coma liggen om te kijken of er reacties van leven komen
-de zwerver die yoghurt wilde zou iemand geweest kunnen zijn die gewoon om yoghurt vroeg aan de verpleging
2. Ik word ontvoerd naar een gebouw buiten het gebouw liet ik mijn teddy beer vallen met mijn hartbewakingsklip aan zijn poot ik dacht zo kunnen ze me vinden
daarna lig ik in een lift met lijken er probeert iemand binnen te komen eenmaal binnen beginnen ze prikken of er nog iemand in leven is, ik houd me doodstil bang om gevonden te worden
eenmaal uit de lift kom ik in een enorme kamer hier word ik op een grote vreemde stoel vastgebonden met mijn handen op knoppen en ze laten we achter zonder enige instructies
geen idee wat ik moest doen ik begon aan de stoel te klauwen met mijn nagels…….
een deel kan ik misschien verklaren
– het prikken net als in droom 1 het testen
– de beer had ik van rene gekregen de verpleging had tegen mij gezegd zorg dat de klip aan je vinger blijft zitten zo kunnen we je in de gaten houden
dus in mijn droom dacht ik dat ze me konden vinden via die klip en de beer was een link naar mij 3. tijdens een andere ontvoering lig ik met anderen in een kelder oid, ik bekijk trouwfotos van mij en rene en de verpleegster probeert het af te pakken ik raak slaags met haar
dit is een grappig stukje
-de verpleegster vind het heel erg wat er met mij was gebeurt op de ic en slaat de armen om rene heel, rene was hier niet van gedient dit gebeurde 2x toen werd rene boos hij houd hier niet van
– rene komt de verpleegster tegen op de gang met een blauw oog en rene zegt oh heeft die vent van jou je eindelijk klappen gegeven nee had ze gezegd je wijf
wat blijkt ik kwam iets bij en ze was aan het sjorren aan mijn beademingsslang wat me pijn had gedaan en ik had van me afgeslagen (bijzonder hoe dat gaat in het onderbewuste want ik kon me helemaal niet bewegen mijn spieren waren totaal verlamd door de coma)
4.rene had een auto ongeluk gehad en lag ook in het ziekenhuis met een gebroken been en ik zocht het hele ziekenhuis af maar kon hem niet vinden
– hij had autopech gehad en kwam later dan normaal in het ziekenhuis
5. Hier lig ik in bed in een grauwe kamer alles grijs leek wel een rouwkamer grijze schouw en grijze vazen erop met zwarte bloemen en de verpleging die langs komt kijkt me niet aan en stopt wat ik de ijzeren la bij het bed en gooit hem hard dicht ook als ik tegen ze spreek reageren ze niet erg eng en ik had het gevoel dat ze dachten dat ik dood was ik kon me niet bewegen
ik dacht alleen ik wil hier weg ik wil naar rene naar westerbroek
en ineens kom ik in andere ruimtes ik blijk via html draadjes te kunne reizen ik moet aan iets denken en dan kom ik daar, maar vreemd genoeg werkt het niet helemaal goed bij mij, ik wil naar westerbroek naar rene maar ik kom steeds ergens anders en uiteindelijk kom ik weer terug in de nare grauwe kamer
– waarschijnlijk lag ik op dat moment te vechten om mijn leven
– dat de ijzer lades dicht gesmeten werden bleken het geluid te zijn van de verpleging de ijzeren po’s op de gang in een ijzeren kast smeten van de schoonmaak dienst
6. Er was een nestje kittens geboren thuis en rene was altijd in het ziekenhuis dus hij had ze meegenomen en de verpleging had ze opgevoed
er zat 1 zwarte bij een krengetje deze had een naaldje aan zijn staart en prikte me steeds
– rene had me verteld dat basje nog een jonge kater pearl had gedekt en hem apart had gezet
hierdoor is waarschijnlijk het verhaal ontstaan vd kittens bij de verpleging
– het prikken heeft waarschijnlijk weer iets te maken met kijken of ik reflexen had
7. Hetzelfde katje kwam langs in een herberg waar ik sliep
8. Ik heb een draak gevoerd
9. Ik zat in een kinderstoel die dicht geklapt was en ik kon er niet uitkomen het was in de garage onder het ziekenhuis en een dochter van een dokter vond me na sluitingstijd
10.ik moest een pony verzorgen maar deze ging dood en ik kreeg daar de schuld van
11. ik zou een gesprek krijgen en rene zei als ik pijn had ik het erger moest maken ander kreeg ik geen medicatie, dus ik maakte alles erger
-ik word wakker gemaakt door een vrouw die ik niet ken en ze kwakt een plantje op mijn tafeltje en ze zegt hoe kun je dit nou maken en loopt weer weg , mij compleet verbouwereerd achter latend
even later komt rene in tranen in de kamer en vraagt wil je echt dood? Ik kijk m niets begrijpend aan, hij zegt de psychiater was net hier en je hebt hem verteld dat je dood wil, ik zei welke psychiater, rene wijst naar de gang en daar loopt een lange man net maxi van mini en maxi
ik kon niet praten maar toen ik boos werd kon ik het ineens wel, ik zei dat die psychiater zelf een psychiater nodig had, ik wist heel niet dat die man bij me geweest was
vreemd om iemand die onder de hallucinerende medicatie zit te ondervragen en ik kon niet praten dus het moest met knijpen in de hand gebeuren, 2x was nee en 1 x was ja oid
ze hadden dit gesprek geregeld omdat ze dachten dat ik in een depressie zat ????
12. Ik poepte van me af in bed en ik had waan ideeën dat ik met mijn kont boven een gat in het bed lag en dat de schoonmaakdienst de poep zo onder het bed weg kon vegen
– geen verklaring voor, wel dat ik de hele dag in bed poepte
13. Er werd omgeroepen dat er kroketten waren, ik mocht ze ook hebben maar ik moest ze zelf komen halen wat gemeen was want ik kon niet uit bed en kon niet lopen, ik kon me überhaupt niet bewegen
en een keer liepen ze alle kamers af behalve de mijne en riepen hamburgers wat wil je mayo of ketchup
-Ik had al weken geen eten gehad alleen infuus dus dan krijg je vanzelf daar waanideeën over denk ik
14. Er werd omgeroepen dat de visite gratis cadeautjes op konden halen voor de patiënten
en er stond een wagen in de kamer met ballonnen ik zag ook een iejoor ballon, dus ik zeg tegen rene pak die ballon maar die is gratis vandaag
– rene zegt nee die ballon is vd buurvrouw
15. Ik had de hele tijd een zingende buurvrouw die neuriede de hele dag
– bleek mijn buurvrouw de hele dag te kreunen vd pijn en ze kreeg elke dag een soort koffie infuus
16. Ik hing een keer boven het ziekenhuis te zweven met zingende of neuriënde mannen met jurken aan net als een paar heiligen
– geen verklaring voor
17. We stonden in een kamer met bakken waar baby’s in groeide, in een van die bakken zat onze baby , maar eerst moesten rene en ik een ouder test doen, we moesten in een klein soort autotje zitten leek net een mini caravan die reed door de stad en wij moesten ondertussen een baby verzorgen eten geven en verschonen ed, als wij het allemaal goed deden de hele rit kregen wij de baby
– heeft waarschijnlijk met de kinderwens te maken
18. Ik dacht dat ik bij een aquarium lag
– dit bleek de zuurstof pomp te zijn die achter mijn bed hing
19. Er vloog een ufo over het ziekenhuis en iedereen die een ticket in zijn hand gedrukt kreeg mocht daar een gratis ritje mee over de stad maken ik kreeg ook een ticket maar kwam nooit verder dan de gang….
-mijn zuster marjan kwam op bezoek en ik zeg tegen haar dat er een nieuw apparaat in de stad was, ze zegt tegen mij oh vandaar de omleiding, ik zei ja is heel speciaal, ik zei je hoort hem hier ook, hoor je dat, ja zegt ze ik hoor m ook, dus ik wist niet beter dan dat mijn verhaal klopt….
– wat blijkt later dat de pomp van mijn wond afzuig systeem dat geluid produceerde en ook regelmatig een alarm gaf omdat hij steeds foutmeldingen gaf waardoor mijn waanideeën er iets anders van gemaakt hadden
20. Dat ik tussen 2 glazen platen zat en dat ik zo dun was dat ze door me heen konden kijken
– ze maakte rongen foto’s op bed
alle dromen en waanideeën weet ik niet precies wanneer ze waren alleen dat met de ufo een vd laatste was
ik was compleet de tijd kwijt
als rene bij me in de ic kwam waar ik in coma lag zat er een vrouwtje die dezelfde operatie had gehad als ik en ook met dezelfde complicaties, ze kreeg geen visite en rene bracht haar boekjes en praatte met haar tot op een dag haar bed leeg was en ze was overleden
als rene op de kamer kwam zei hij dan ging mijn hart meter altijd te keer en bij anderen reageerde ik niet dat vond hij altijd wel mooi
ik was ook altijd blij als ik zijn stem weer hoorde en werd ik altijd rustig
henny een vriend kwam ook regelmatig vond dit ook er grappig
ik lag op de afdeling oncologie
ik kon me niet bewegen door het vocht was ik 2x zo dik geworden en ik lag klem in het bed, het breedste bed dat ze hadden
het bed noemde ik de beer omdat in mijn hoofd zag het bed er als een grote beer uit
het bed kon alle kanten op zo konden ze het bed ook links en rechtsom kantelen wat het schoonmaken van mijn bed vereenvoudigde en dit moest een paar keer op een dag gebeuren
het was zo’n eenzame tijd dat ik extra in bed probeerde te poepen alleen maar voor aandacht eigenlijk best een zieke gedachte
schaamte kende ik niet meer daar was compleet weg, ik liet alles gewoon maar over me heen gaan, gevoel was compleet weg
kahlua de zieke ragdoll overleed in deze tijd ik vond het verschrikkelijk maar ik kon het niet uiten, door de medicatie had ik geen emoties, dus rene zag geen emoties maar wel een paar tranen, gelukkig begreep rene wel dat ik dit vreselijk vond
rene had haar bij de dierenarts laten invriezen zodat ik toch nog afscheid van haar kon nemen later
na weken mocht ik dan eindelijk iets eten ik was zo blij met een beetje yoghurt, maar tijdens het wond verzorgen zei de verpleging wat ruikt het toch lekker onder je dekens
fruitig
ze kijken verder en onderzoeken me waar die lucht vandaan moest komen
en of ik al niet genoeg ellende had ontdekte ze een vistel die naar mijn maag lijden
de yoghurt die ik at kwam niet in mijn darmen, het liep direct van mijn maag naar buiten via de vistel zo mijn bed in
dus weer niet eten, ik kreeg een slang in mijn neus wat geen pretje was en de slang in mijn maag werd voorbij de vistel geplaatst ik kreeg dus vloeibaar voedsel via infuus, elke dag bij het schoonmaken vd wond werd er een vinger in de vistel gestoken om te kijken hoe het heelde
vreemd deed geen pijn maar ik voelde wel de vinger een heel raar idee
paar keer per week werden er fotos gemaakt of alles goed verliep in de darmen
rene was er elke dag en was er van eind vd ochtend tot ca 9 uur in de avond, ik had tot zover een kamer voor me alleen
rene had gezorgd dat iedereen kaarten stuurden dus mijn kamer stond helemaal vol
1 verpleegster een oud wijf was altijd aan het klagen de rest vond het wel goed
ze hadden allemaal met me te doen, wat ik niet begreep want ik was natuurlijk niet de enige patiënt
ik lag op de afdeling oncologie
ik had een bewegend matras om doorliggen te voorkomen
hierdoor raakte ik een paar keer per dag teveel naar het voeten eind omdat ik mezelf niet omhoog kon werken
er kwamen fysiotherapeuten langs voor spier oefeningen, maar ook een logopedist om weer te leren praten, maar er kwamen zoveel artsen langs op een dag dat ik er wel moe van werd en ik het idee had dat ik nooit mocht slapen en ik was zo moe
ik kreeg opdrachten om oefeningen met mijn mond te doen, aaaa. Ooo.. oooee etc.
ze wilden steeds mijn bril opzetten maar dat wilde ik niet, ik kon m tenslotte ook niet zelf afdoen en ik had er geen behoefte aan
ze legde uit frustratie een papier op mijn tafeltje met mijn oefeningen onder het mom dat vind haar man wel, rene vond het papier idd en gooide het in de la . haha
ik kon geen zuster oproepen want ik kon geen belletje indrukken, diverse bellen getest maar het ging niet, dus was steeds afwachten of er iemand langs mijn deur liep en dan moest ik proberen een geluid te maken wat moeizaam ging omdat ik bijna geen geluid kon produceren, dus ze liepen regelmatig voorbij zonder mij te horen, dus ik voelde me altijd in de steek gelaten
ik mocht kleine beetjes drinken vanaf een watte stokje omdat ik me erg snel verslikte, dat lest niet echt je dorst zal ik je zeggen
rene had stiekem wat appelsap achter het gordijn staan voor een ander smaakje
het zuurstof masker ook zo’n irritant ding ik kreeg altijd een soort claustrofobie als ze me dat ding opzette en raakte altijd in paniek, ik kon me nog niet goed genoeg bewegen om het masker af te doen, ik kon net mijn ellenboog buigen dus ik kon net met het puntje van mijn vinger onder het randje vh masker komen en zo proberen het masker te verwijderen soms lukte het maar dan plopte hij op mijn voorhoofd was de verpleging nooit blij mee
als rene erbij was deed hij hem gewoon af die vond het vreselijk dat ik er zo moeite mee had
totdat de zuster rene de kamer aan deed als ik het masker op kreeg
later werd dit gelukkig een ding wat ik in mijn hand kon houden toen ik dat kon
toen ik eindelijk wat kon bewegen en ik leerden om spullen te pakken had ik geen controle over mijn spieren, een plastic beker met drinken kneep ik bijv, fijn
mijn neus was behoorlijk gekneusd door de voedingsslang en deed vreselijk pijn en dan moeten ze er ook nog aan zitten omdat hij niet recht genoeg hangt dan ging ik wel door de grond
op de rand vh bed leren zitten is ook iets raars
in je hoofd is alles ok maar als je op de rand zit en ze houden je vast ook nog geen probleem en dan laten ze je los en dan pleur je gewoon om dat is zo raar
vrienden kwamen nog op visite ronald en ines en gaven ook boodschappen aan rene om rond te komen
ik moest meer oefenen met mijn benen werd gezegd ja zal wel maar het lukt niet op een glad matras dus na vele dagen wacht kwam dan eindelijk mijn nieuwe matras maar daarvoor moest ik wel het bed uit wat ze me trouwens al veel eerder hadden beloofd
ik ging met een takel het bed uit en werd in een rolstoel geplaatst ook een raar gevoel gaf dat net een kermis attractie maar dan minder charmant
ze konden me dan ook voor het eerst wegen ik woog 125kg dat was al 15 kg lichter
toen ik voor het eerst in de rolstoel zat voelde ik me duizelig
met mijn nieuwe matras wat geen bewegende meer was kon ik beginnen met me af te zetten hakken in het matras en handen aan de papegaai en afzetten dit ging steeds beter
eens in de zoveel tijd kon rene me meenemen in de rolstoel, niet te vaak had men geen tijd voor
maar als ik niet op tijd in de kamer was vergaten ze me eten te geven
dus 1x gebeurt rene is naar de keuken gegaan in de kantine en heeft soep geregeld en hij vertelde dat ik geen eten had gehad en hij kreeg het gratis mee
we reden naar alle kamer waar ik had in gelegen ook naar de ic, daar vertelde de broeder dat de medicatie standaards nooit helemaal vol waren, rene zei nou bij jou wel hoor ze moesten zelfs extra standaard erbij zetten, daar schrok de broeder wel van zo dan is het wel heftig geweest zei hij
hij vertelde over de medicatie die de hallucinaties opriep en over een patiënt die daar lag en die riep haal die wagen van mijn slang ik krijg geen adem
die man had een vrachtwagen de muur uit zien rijden en stopte naast zijn bed en bleef precies met zijn wiel op zijn zuurstof slang staan
dit verhaal kwam mij bekend voor
ook dat rene zijn vader in het ziekenhuis bij zijn opname had gezegd dat hij geïnterviewd was door de radio, maar dit bleken de verplegers te zijn die op zijn kamer long en hart foto’s kwamen maken met een verrijdbaar röntgenapparaat
ik mocht veel melk drinken omdat mijn spieren weer moesten aansterken en had veel eiwitten nodig
en ik kreeg nutridrink
mijn verjaardag werd ook gevierd in het ziekenhuis, ik was niet echt blij want ik had geen emoties en kon nog steeds niet lopen en had nog steeds een pijnlijke sonde in mijn neus, er was wat visite, mijn ouders, tineke en een buurvrouwtje saskia, we konden beneden in de hak zitten
stiekem wat warme chocolade melk gedronken was nog niet toegestaan
verpleging zei de hele tijd dat ze mijn kamer zouden versieren maar was niets van gekomen
er was ook beloofd dat mijn haren gewassen zouden worden ook dit gebeurde niet ik lag daar nu al 1.5 maand
ik was blij dat ik met heel kort haar het ziekenhuis is was gegaan
op een dag had rene wat hondjes en katjes mee genomen in het ziekenhuis met toestemming in de ontvangst hal, ze waren zo wild van blijdschap en ik zo langzaam omdat ik me nog niet goed kon bewegen en de medicatie dat ik ze eigenlijk niet goed kon zien, maar ik vond het wel leuk, het was maar enkele minuten dus erg kort, toen moest ik alweer terug, en door de haast vergat rene de poesjes die nog op de gang stonden in de reismand,, deze heeft hij even later opgehaald
bert onze vriend die regelmatig met rene mee kwam ook toen ik onder zeil was heeft ze mee terug naar huis genomen
al die weken heeft rene iedereen op de hoogte gehouden, mijn ouders, zusters ook alex en mans en ook zijn familie natuurlijk was allemaal erg zwaar voor hem
alex wilde er niks van weten ik was toch al dood in zijn ogen, en rene vond dat mans het ook moest weten want de kans was erg groot dat ik het niet zou redden en mans was hem dankbaar
ik kreeg een weer andere kamer de 3de op deze afdeling geloof ik nu geen 1 persoonskamer er lag een man met een stoma, een rustige man gelukkig
ik kreeg fysio een aardige man deze leerde mij lopen
de eerste keer gingen we naar een kamer met een soort optil ding, hij zette mijn rolstoel bij het apparaat en ik moest me vasthouden en hij takelde me uit de stoel en ik moest kracht proberen te zetten met mijn benen, dit was erg moeizaam en ik schreeuwde erbij om mijn kracht bij te zetten, dit was erg zwaar, daarna moest ik proberen met het apparaat te lopen wat niet echt ging de eerste keer
dit werd nu elke dag gedaan totdat ik met een rollator kon lopen
er was nog wat visite geweest van bert en alida die vond het steeds eng om op visite te gaan omdat ze niet wist hoe ik erbij zou liggen en dit gelde ook voor de buren peter en anita
na 7 weken wisten ze nog niet zeker of ik het ziekenhuis levend zou verlaten
in de 8ste week werd dat pas duidelijk, ze wilden me in een revalidatie centrum hebben maar er was nergens plaats want ik wat nu te goed voor het ziekenhuis, rene had gezegd dat redden we thuis ook wel
dus er werden allerlei hulp middelen besteld die ik thuis nodig zou hebben, dit ging ook moeizaam, een hoog/laag bed was moeilijk aan te komen maar was toch echt nodig omdat ik nog niet normaal uit bed kon komen
ik mocht weer wat vast voedsel eten
sinterklaas was ook in het ziekenhuis, we hadden hem gemist we waren net even op stap geweest met de rolstoel en toen we terug kwamen lag er een spelletje op mijn kastje
enkele dagen voor ik naar huis mocht werd ik gedoucht eindelijk na 2 maand
maar er was maar 1 verpleegster bij
ik moest gaan staan ze waste me ik moest weer zitten, daarna moest ik weer staan dit was te zwaar het lukte niet ik wilde weer zitten de stoel gleed weg en de verpleegster kon me niet houden en ik klapte met mijn knieën dubbel op de grond, dit deed waanzinnig zeer en ik was helemaal in paniek, de zuster haalde hulp , het optillen ging moeizaam en ik durfde niet bang om weer te vallen, uiteindelijk hebben ze met 5 man weer in bed gekregen, er zijn vlak daarna meteen foto’s gemaakt van mijn zere knie en enkel was gelukkig niet mee aan de hand alleen gekneusd
ik was bang dar ik niet naar huis mocht dus toen rene eraan kwam was ik helemaal in paniek
de fysio kwam lang ik zei ze hebben me laten vallen dus geen fysio vandaag hij zei ik zal je vandaag met rust laten maar morgen kom ik weer want het mag niet stijf worden
jannie en hannie 2 nichten van rene kwamen op de laatste avond nog langs
4 dec werd ik dan eindelijk vrijgelaten
rene had met bennie een buurman de spullen opgehaald bij de thuiszorg winkel
en met een andere buurman tijs tegels neergelegd voor het huis ivm mij rolstoel
tijs hielp om mij op te halen uit het ziekenhuis
het was nogal een gedoe om mij in de auto te krijgen eenmaal in de auto was het heel vreemd om in een auto te zitten alles kwam op me af alles ging zo snel was best beangstigend
thuis aangekomen uit de auto, ik was doodsbang eindelijk in de rolstoel op naar de voordeur, maar de drempel was ca 20/25cm hoger, buurvrouw anita kwam helpen met heel veel moeite mij in de gang gekregen en ik in paniek zo bang om te vallen, in de kamer stond mijn bed, overstappen ging ook moeizaam we hadden het bed op zijn laagste gezet, ik was zo blij dat ik zat waar ik moest wezen, de buurvrouw zei op het moment je op bed zat kwam alle kleur weer terug in je gezicht
binnen 5 min kwam de huisarts dr boorsma binnen ging naast me zitten legde zijn hand op mijn schouder en zei wat ben ik blij dat je hier weer zit
hij bleek ook een paar keer in het ziekenhuis geweest te zijn zonder enige rekening te hebben uitgeschreven, het hele kantoor had met me meegeleefd en ademde nu weer rustig
alle hondjes waren blij me te zien en de poesjes vonden het maar raar maar kwamen allemaal bij me, ik vond het erg vreemd ik was altijd erg gek met mijn dieren, maar op dat moment voelde ik niets en ik wist dat ik nog steeds gek met ze was, dit was zo raar en een vreemd gevoel
tequilla was het trouwste die ging als een teddybeer bij me onder de dekens liggen in mijn armen
de eerste nacht sliep rene boven hij dacht me wel te horen als ik hulp nodig had, niet dus, de volgende dag heeft hij besloten om naast mij op de bank te slapen, gelukkig hadden we een heerlijke luie zachte bank waar je uitstekend op kon slapen
ik had een postoel omdat de wc veelste laag was en te ver lopen
rene hielp me geweldig overal mee
de eerste dag kwam er veel visite, daarna kwam er niemand meer
ik lag voor het raam maar niemand zwaaide even of vroeg hoe het met me ging
toen ik in het ziekenhuis lag was de buurman boerema rene steeds aan het jennen met ik hoop dat ze overlijd en dat je er achteraan gaat en dat soort dingen
ik kreeg elke dag thuiszorg voor wond verzorging omdat mijn buik nog steeds open stond en uit zich zelf moest sluiten
2x in de week fysio thuis
op 29 dec was mijn vader jarig we wilden hem verassen met een bezoekje van mij
mijn moeder was ingelicht en mijn zusters ook
zodat we wisten dat mijn broer mans niet aanwezig zou zijn
we konden niet precies een tijd afspreken omdat de thuiszorg geen vaste tijden hanteerden
na de thuizorg met moeite in de auto rolstoel achterin en naar hoorn, in hoorn aangekomen telefoon waar we bleven ik zei we zijn er bijna
ca 200m van het huis van mijn ouders af krijgen we weer telefoon waar we waren, ik zei we zijn er bijna, ja werd gezegd want mans is onderweg dus we konden niet lang blijven
ik overstuur ik zeg ik ga geen moeite doen om boven te komen ze woonden in een flat om vervolgens na een half uur weer weg te moeten
dus pa naar beneden laten komen, hij zegt ja mans kan elk moment komen en ze wilden hem niet weg sturen
ik zei heb ik hier al die ellende voor ondernomen om hier te komen om dan weggestuurd te worden
we hebben 200km gereden ik ben met moeite in de auto gekomen omdat ik nog niet kan lopen en jullie sturen me zo weg terwijl mans niets mankeert, ja zei hij
we hebben zijn cadeau op de grond gegooid en zijn kwaad weggereden
dit heeft me heel veel pijn gedaan, dit bevestigde me voor de zoveelste keer dat ik niet bij de familie hoorde en dat ze voor mans hadden gekozen
pa was niet eens blij verast geweest mij te zien na alle ziekenhuis ellende, terwijl ze mij bijna kwijt waren geweest
dit werd een breuk van minstens een jaar
we zijn direct na deze ruzie doorgereden naar haarlem naar henny en annette die ons wel heel blij verwelkomden en dat ik zo’n onderneming had gedaan zonder dat ik kon lopen
pa en ma bleven liegen dat ze nooit gezegd hadden dat ik niet welkom was geweest
marjan stond altijd achter me omdat ze wist dat ik gelijk had ,ik had haar nl ook 1x aan de telefoon gehad toen we onderweg naar hoorn waren
toen ik eindelijk met de rollator mee naar buiten mocht met de fysiotherapeut en ik kwam buren tegen die draaide zich om en liepen de andere kant uit ik voelde me net een melaatse
mijn schoonmoeder hoorde ik later ook was vaak in het ziekenhuis geweest bijna dagelijks en dat ze zat te huilen
nou konden mijn schoonmoeder en ik het nooit goed samen vinden
dus zei ik uit de gein ja zeker omdat ze baalde dat ik nog steeds niet dood ging
mijn winkeltje pakte ik vrij direct weer op, alle klanten die bestellingen hadden geplaatst hadden allemaal rustig gewacht nadat rene had uitgelegd dat ik in het ziekenhuis lag
de meeste zijn daarna nooit meer terug gekomen
op 1 na de dochter van marie had een beeldje besteld die ze per ongeluk had laten vallen en wilde haar moeder verrassen met een nieuwe, ze hoopte eigenlijk het te vervangen voor haar moeder het door kreeg, maar dat ging natuurlijk niet lukken door mijn ziekenhuis
het lot wilde niet meewerken haar bestelling kwam bij mij binnen ook gebroken dus haar gevraagd nog even geduld te hebben en dat had ze
toen ik hem eindelijk kon leveren waren ze zo blij dat haar moeder mijn vaste klant werd
op bed zitten en denken niets aan de hand ik kan zo weg lopen en dan van bed afstappen en gewoon gestrekt gaan dat is toch een hele rare gewaarwording, je hersens denken toch heel anders dan je lichaam wil
hurken omdat er iets op de grond ligt en dan niet meer omhoog kunnen komen de normaalste dingen waren moeilijk
heb minimaal een jaar nodig gehad om te revalideren
grote delen van mijn zenuwen in mijn benen en voeten zijn doof gebleven en zijn super gevoelig vooral in de winter als mijn benen koud zijn en je doet bijv. een wat strakkere broek naar beneden dan voelt het of je ontvelt word
onze relatie was al sterk maar werd nog sterker door deze gebeurtenissen
2008
januari hebben we onze kaja de husky uitgezocht toen ik nog met de rollator liep
keuze uit 2 hoe moeilijk kan het zijn , lol koste ca 4 uur te kiezen wie mee ging, mooie tekening en klein of groot en minder mooie tekening, rene was ook niet erg behulpzaam
uiteindelijk is mooi en klein meegekomen
deze bleek erg ziek te zijn en veel darm problemen
bleek uit polen weg gesmokkeld te zijn een poolse broodfokker
uiteindelijk is het goed gekomen ze is er nog steeds en is nu bijna 14 jaar
na weken op bed en fysio ging het langzaam iets beter
ik kon zonder hulp met de rollator lopen was nog wel vermoeiend
rene lag op een avond in bad en ik wilde hem verassen
ik probeerde voor het eerst trap te lopen
ik heb me letterlijk via de trapleuning naar boven opgetrokken met steun vd muren me naar de badkamer gesleept en hallo tegen rene gezegd, hij was stomverbaasd en blij tegelijk en begon te huilen van blijdschap
vanaf de volgende dag sliepen we weer samen boven in bed
wat grappig was dat toen mijn haar langer werd ik weer krullen kreeg net als toen ik 4 jaar was, ik had zeg maar een reset gehad toen ik in coma terecht kwam
ik heb veel nagedacht inde tijd dat ik op bed lag over mijn relatie met mans
ik ging bijna dood en rene heeft mans op de hoogte gehouden ook mans zelf had interesse en ik miste hem toch wel heel erg hij bleef tenslotte nog steeds mijn broer waar ik het verder vroeger best goed mee kon vinden voor alles naar boven kwam, en door het wat er in het ziekenhuis was gebeurt het leven kan zo over zijn en er is al ellende genoeg
dus ik besloot hem te benaderen ik heb hem huilend een mail gestuurd dat ik hem toch wel mis en dat we moeten proberen weer normaal met elkaar moeten kunnen omgaat wat bijv. familie bezoeken een stuk makkelijker maakt
ik heb hier nooit een reactie op mogen ontvangen
ik heb het hier toen ook bij gelaten want ik ga niet smeken, ik vond dat ik al genoeg door het stof was gegaan door hem
het dieet was moeilijk omdat ik niet de normale weg had bewandeld doordat alles fout ging in het ziekenhuis en ik moest aansterken na het ziekenhuis wat op de eerste plaats kwam de kilo’s gingen er moeizaam af kon ook niet direct sporten ivm mijn buik hernia
en ik kon geen mager vlees verdragen, brood en rauwkost ook niet bleef steeds hangen net het eten wat ik juist wel moest eten om af te vallen en zoals het dieet bedoelt was, dus ik kwam uit op de juist vettere vlees producten die wel goed gingen
verder had ik bijna tot geen nazorg, dus moest alles zelf uitvogelen
rene zijn uitstel van werkstraf was afgelopen en hij moest in het dorp (op verzoek van ons ivm mijn ziekbed, is normaal nooit in eigen stad) bij de manege zijn werkstraf uitvoeren
aaldrik de baas vond dat rene vaker bij mij thuis moest zijn en en regelde dat met de uren, schreef soms extra uren uit terwijl rene bij mij was eind vh jaar was hij ermee klaar
2009……