Obsessie of niet
dit is het stukje wat nog tussen ons in staat
Rene vind niet dat hij een obsessie had voor Renata maar dat hij handelde zoals hij dacht een vader zou doen.
Ik daar en tegen vind dat hij daarin tot in het extreme doorsloeg . Ten koste van alles zelfs onze relatie en de relatie van moeder en kind Hij vond Renata belangrijker dan zijn eigen vrouw , in alles wat hij deed. Terwijl we altijd zo close waren. Hij liet aan iedereen graag zien van ze hoort bij mij. Hij wilde haar overal bij hebben zelfs naar Nederland, zonder haar wilde hij niet, er waren geen prive uitje meer met ons 2 overal moest ze bij zijn, zelfs bij het winkelen. Wilde ik een avondje gezellig met hem gourmetten oid niet mogelijk hij wilde haar erbij hebben.
Nou was het wel zo dat de moeder geen nee kon zeggen en meer bezig was met de vader van Petra het baby zusje van Renata en Renata haar moeder de baas was . En renata wilde meer rijkdom in haar leven, waar ze alles voor over had. En de vader van haar zusje Petra had alleen oog voor Petra, maar wilde niet het kind erkennen want dat ging geld kosten . Dus dat werkte ook niet mee of juist wel net hoe je het bekijkt . Het was een complexe tijd waar Rene te snel en te diep in dook en niet meer zag wat er om zich heen gebeurde en Renata maakte daar gretig gebruik van . Achteraf gezien was/is ze een narcist en gaat over lijken om haar doel te bereiken, zo zag ze dat ze de liefde van Rene voor haar kon misbruiken om haar doel te bereiken. Op het moment ze het niet meer nodig had verbrak ze het contact .
Ik kan me voorstellen dat een echte vader dit gevoel bij benadering kan hebben als het kind echt van hem was of geadopteerd was, of echt toegewezen is aan hem. Maar dan nog steeds niet zo extreem. Niet ten kosten van bijv. je eigen relatie, dan voed je het kind samen op en niet hij alleen, dan doe je dat als gezin en in goed overleg en niet onder druk.
Dit alles heb ik allemaal wel weten te relativeren en heb het grotendeels ook wel geaccepteerd. Wat ik nu nog moeilijk vind is dat hij het haar niet echt kwalijk neemt en nog steeds veel van haar houd, ondanks wat het ons uiteindelijk opgeleverd heeft, extra veel stress en koste ons veel moeite elkaar weer te vertrouwen. Ik ben er nog steeds erg emotioneel van. Zijn trauma is door haar boven gekomen, aan de ene kant goed want daar werd duidelijk door waarom hij depressief was al die jaren, maar of hij het nog kan verwerken op deze leeftijd? ik hoop het zo. We moeten juist op deze leeftijd eindelijk in rust van het leven kunnen genieten.
Zelfs al zou ze weer voor de deur staan zou hij haar in zijn armen sluiten en weer verwelkomen. Het is dan net of je de duivel weer in huis haalt. Als dit gebeurt dan ben ik bang dat alles weer opnieuw begint en dat kan ik niet nog een keer aan. Hij ziet alleen de positieve dingen uit het verleden uit die tijd, weet niets van het negatieve, ook niet hoe hij mij buiten sloot. Maar ziet wel in dat ze narcistisch is. We hebben een artikel gelezen van een narcistische vrouw en het verhaal was gewoon 100% Renata, dus dat ziet hij wel weer Ook de film orphan doet mij erg aan haar denken, Rene vond dit niet leuk toen ik het zei, deed hem pijn zei hij. Het is wel een horror film dus het moorden valt niet voor haar conto (lol) maar de rest komt aardig in de richting, hoe ze mensen weet te manipuleren. Want op gevoel spelen kon ze als de beste, zowel bij mij als rene. Ze zei precies wat je wilde horen en zo speelde ze Rene en mij tegen elkaar uit.